Der tunnelweg van Stockach naar Sulzlalm

Ondertussen zijn gisterenavond de 2 andere gezinnen goed toegekomen en vandaag kan onze wandelreis officieel van start gaan!  De wandeling die Jan voor ons in petto heeft is echter ook nog niet de zwaarste, maar er wel ééntje met een beetje klimmen, en als Jan zegt ' een beetje' dan weten wij al hoe laat het is...:)
Kuiten insmeren dus!
Het heeft ondertussen ook al wat geregend, dus alles is wat drassig...maar gelukkig komt de zon af en toe wat tevoorschijn. Met goede regenkledij bestaat er immers geen slecht weer, nietwaar?
Voor deze wandeling kunnen we ook geen lus maken, dus nemen we de wagen richting Stockach (ligt aan de grens met Bach), daar is er een gratis parkeerplaats.

Vanuit Stockach klimmen we in ongeveer anderhalf uur naar de Sulzlalm hut (1.466 m) . Onderweg moeten we door een 10-tal tunnels. De één al wat donkerder en langer dan de ander, daarom breng je bij deze wandeling beter een zaklamp of Petzel mee, want je ziet soms echt geen steek en als het geregend heeft zijn er nogal veel plassen.

Dit is natuurlijk een heel leuke wandeling voor de kinderen die mee zijn...hoe enger hoe beter, voor hen een waar avontuur! Misschien was dat ook een leuke wandeling geweest voor 's avonds, met fakkels....?

500 meter lang wordt het pad bepaald door verschillende tunnels. Door een aantal kijkgaten hebben we telkens weer een ander uitzicht op het Lechtal.

Maar het zware klimwerk wordt dan ook beloond met een lekkere picknick in de Sulzlalm Hütte, een frisse Almdüdler en lekkere kaiserschmärren!

Natuurlijk kan je bij deze wandeling nog hoger, naar de Frederik-Simms-Hütte (2004 m), maar door dat dit een gezinsvakantie is en nog maar het begin van de wandelweek doen wij dit niet. Wij dalen dezelfde weg terug af, door de tunnels.
En terugkeren langs dezelfde weg heeft soms wel zijn voordelen, het is dubbel genieten van deze prachtige natuur!