Op dag 4 van onze wandelvakantie staat de afdaling van de Samariakloof op ons programma. Ondertussen al veel van gehoord en gelezen, en alles spreekt wat tot de verbeelding. We zijn gewaarschuwd voor de 1ste km van de start, dat deze de meest uitdagende zijn én dat we op tijd moeten vertrekken zodat we de bussen met toeristen voor zijn. Gelukkig was het bij ons een rustige start, we zijn om 9.00 uur vertrokken, en er was ook geen sprake van massa-drukte, het weer was ideaal...alleen is de start inderdaad wel een pittige :), haast u vooral niet en doe op eigen tempo.
De Samariakloof is geopend vanaf 1 mei tot half september en de toegang is 5 Euro. Let wel, hou dit ticket goed bij, het zal u gevraagd worden bij de uitgang om zeker te zijn dat er niemand in de kloof achterblijft aan het einde van de dag. En... al naargelang de weersomstandigheden is de kloof geopend voor wandelaars, wij hadden nog geluk want de dag nadien was ze gesloten wegens slecht weer.
Starten doe je op een hoogte vn 1.250m en daal je in de eerste paar kilometer zo'n 750m af. Dit gaat niet over een goed aangelegd pad, het is er vrij steil en uit rotsen gehakt.
De Samariakloof is in 1962 tot Nationaal Park bestempeld. De kloof start in de buurt van Omals en eindigt in het zuiden bij de Libische Zee, en is 18km te bewandelen. Er zijn rustpunten en waterkraantjes onderweg. Aan het oude dorp Samaria zijn er bankjes en picknicktafels. Er zijn daar ook enkele toiletten én een hulppost. Bij het verder wandelen loopt de weg langs de rivierbedding. Van hier af vernauwt de kloof, en wandel je afwisselend over een pad en de bedding van de rivier. Dan kom je aan de rustplaats Christos. Daarna kom je aan het nauwste punt van de kloof, de 'ijzeren poort', de breedte is er 3 meter en de flanken zijn meer dan 500m hoog.
Na deze pittige afdaling / wandeling kom je aan in het kustplaatsje Agia Roumelia, aangekomen in het zuiden van het eiland. Van hieruit kan je de boot nemen naar Loutro, Chora Sfakion en Paleochora. Of je kan er natuurlijk ook 1 nachtje verblijven, zoals wij deden. Als de Samaria-toeristen weg zijn is/was het er zalig rustig én hadden we het strand en de blauwe zee voor ons alleen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten