Agia Roumeli

Dag 5 van onze wandelreis valt helaas letterlijk en figuurlijk in het water... De avond voordien hadden we bericht gekregen van onze contactpersoon van het Zuiderhuis dat er heel slecht weer op komst is. Bij deze kregen we dus dan ook de melding om de wandeling naar onze volgende bestemming Loutro niet aan te vatten te voet, maar indiens mogelijks met de boot. Het stormweer bracht ondertussen nog een stroompanne teweeg, over toch een groot deel van het eiland, dus daar zaten we eventjes vast in Agia Roumeli om dan de (enigste) boot te nemen in de late namiddag om 17.30 uur. Deze stroompanne heeft wel nog geduurd tot in de late avond... Minder erg voor ons, veel erger voor de horeca ter plaatse, maar de Griekse solidariteit en hospitaliteit naar ons toe was hartverwarmend, ze bleven ons bedienen alsof er niets aan de hand was. Ondertussen geraak je natuurlijk aan de babbel en kom je wat te weten over het leven in dit rustige, zalige dorpje. Welkom in Agia Roumeli :)

Agia Roumeli staat vooral bekend als het eindpunt van Samariakloof en/of ook het startpunt van de 'lazy-way' wandeling naar het smalste punt van de Samariakloof :) De Samaria-toerist kan dan hier in Roumeli de boot nemen terug naar een verdere bestemming of je kan er -zoals ons- er een nachtje verblijven. Eenmaal de boot met de toeristen zijn verdwenen voel je de rust neerdalen in dit authentiek Kretenzer badplaats-dorpje. Geen massa-toerisme hier, hier ben je op je plaats als je wilt genieten van de rust, de natuur, de zee met zijn verlaten zwarte stranden en met de bergen op de achtergrond. Het voelt precies aan als een filmdecor. In het verleden was de locatie van Agia Roumeli bevoorrecht, via het pad van de Samariakloof was er een verbinding met het noorden van het eiland. Terwijl de bergen fungeerden als vesting, als extra bescherming in tijden van bezetting. 4000 jaar geleden was het hier ook een belangrijk gebied voor hout export. Je kan hier dus enkel te voet of per boot geraken...weg van de bewoonde wereld.

Tegwoordig is er veel veranderd en de -weinige- bewoners hebben zich moeten aanpassen aan een veel modernere manier van leven. Het Samaria-toerisme is de belangrijkst bron van inkomsten. Er zijn logementen bijgekomen, er zijn een paar tavernes en cafés en er is er een mini-market. Kleinschalig en toch meer dan genoeg. Een deel van het strand bestaat uit grote keien en het middelste deel uit fijne kiezels, het water is hier prachtig en schoon. In de winterperiode is hier niemand meer daar alles er is afgesloten van water en elektriciteit... enkel de geiten blijven bestaan.