Van Pointe du Grouin naar Cancale ' La Côte d'Emeraude '

Na het bezoeken van de Mont Saint - Michel, waar het trouwens behoorlijk warm was geworden, hadden we plots zin gekregen in 'zand en zee'... voor wat afkoeling met een Bretons briesje.
Zogezegd zo gedaan :) Onze dochter herinnerde zich plots dat ze met de school oesters waren gaan proeven ergens in Cancale, en dat het daar heel gezellig was. Nu, dat was dan maar lichtjes uitgedrukt van haar... want als paradijs zou bestaan dan ligt het aan de Côte d' Emeraude. Maar eerst rijden we naar Portes du Grouin, la découverte!



Volg gewoon uw neus en de bordjes Portes de Grouin, 5 km ten noorden van Cancale, en parkeer uw wagen waar het kan. Wij zijn doorgereden naar het centrum van Cancale en parkeerden gratis op een pleintje aan de kerk. Van daaruit kan je een bordje zien hangen 'vue panoramique' , gewoon volgen en geef je over aan een adembenemend mooi zicht op zee en de baai van de Mont Saint - Michel.





De Pointe du Grouin vormt de uiterste grens voordat je de baai van de Mont Saint - Michel binnenvaart. De Pointe de Grouin zelf is een uitgestrekte rots die afloopt in de zee. De ongerepte natuur met een indrukwekkend landschap, en mooie uitzichten zijn hier ongeloofelijk prachtig...



Tevens kan je er een mooie wandelroute volgen want hier ligt de GR34, een route die loopt langs de gehele Bretonse kust. Het douanepad, is naar horen een ware opeenvolging van schitterende uitzichten.



Wij wandelen ondertussen verder naar beneden richting Cancale. Bij eb wordt het landschap over 336 ha bepaald door de kriskas liggende oesterbedden. Ik vind dit een ongelooflijk natuurfenomeen... we kennen natuurlijk allemaal eb en vloed, maar hier heb ik echt het gevoel van op een andere planeet te zijn.




We kijken én blijven kijken vol bewondering... wij hebben geen rekening gehouden met de getijden van hoe, wat en wanneer én zijn gewoon op het juiste moment toegekomen... bij vloed hadden wij dit mooie natuurlandschap met zijn oesterkwekerijen dus gemist. Hier worden dus de bijzondere Bretonse oesters gekweekt. De baai is enorm rijk aan plankton en dat geeft de oesters hun typische smaak. De grote oesterbanken liggen tussen de Jetée de la Fenêtre en Pointe du Hoc. 




We naderen stilaan het vissersstadje Cancale én zijn natuurlijk al volledig in de ban om oesters te dégusteren! En dat kan je natuurlijk met smaak ervaren op de kade bij de oestermarkt. 




Als je van stevige, vlezige oesters houdt , kies dan oesters in de maten 0 tot 2. Hoe kleiner het cijfer, hoe groter de oester, de nummers gaan tot 5 voor de 'creuses' en tot 6 voor de platte. 

De lege oesterschelpen geef je gewoon terug aan de natuur : tu peux jeter directement les coquilles vides là d'ou elles viennent! 



Oesters eten met dit zicht : 'face à la mer' ....





Cancale, parel van de Smaragdkust, een klein stadje van mossel - en oesterkwekerijen... heeft trouwens een prijs gewonnen als bijzondere smaakvolle stad. Van ons krijgen ze nog eens een prijs van gezelligheid én ongedwongen Bretoense sfeer! 






* Photo credits : De Laender pascal * 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten